Asertywność to cecha, z którą nikt nie przychodzi na świat. Trzeba się jej nauczyć, a na ten proces wpływają m.in. warunki, w jakich człowiek dojrzewa. To postawa polegająca na posiadaniu swojego zdania na różne tematy, a także wyrażaniu go i wyznaczaniu swoich granic. To także zdolność odmawiania, ale bez agresji słownej. Jak zdobyć tę umiejętność?
Jak być asertywnym w pracy?
Asertywność w pracy – co to znaczy? Postawa polega na swobodnym wyrażaniu myśli, potrzeb i poglądów w bezpośredni i zrozumiały dla innych sposób. Jednocześnie trzeba mieć na uwadze szacunek do współpracowników czy przełożonych. Istotne jest świadome stawianie granic w relacjach zawodowych, a także brak obaw przed wykluczeniem (lub zdolność ich przezwyciężania).
Asertywność w pracy można wzmacniać poprzez wyrażanie swoich poglądów w sposób nieatakujący innych i swobodny. Trzeba również nauczyć się pokojowo rozwiązywać konflikty i negocjować tak, by nie czuć się pokrzywdzoną warunkami panującymi w miejscu pracy. To także sztuka opanowania i autorefleksji w sytuacjach, w których wypada zmierzyć się z krytyką.
Wielu pracowników boryka się z brakiem asertywności w pracy, ponieważ dotyka ich syndrom oszusta. Nie wierzą we własne kompetencje i umiejętności, przez co trudniej im walczyć o swoje i wyrażać osobiste zdanie. Pracowanie nad własną samooceną i świadomością wiedzy oraz doświadczenia to klucz do budowania tej ważnej umiejętności.
Jak być asertywnym w rodzinie?
Życie w rodzinie nie jest łatwe, szczególnie gdy w międzypokoleniowym gronie zderzają się różne światopoglądy. Asertywność przydaje się zarówno na co dzień, jak i w trakcie okazjonalnych spotkań rodzinnych, kiedy po raz kolejny padają pytania „Kiedy sobie kogoś znajdziesz?” lub „Kiedy dziecko?”. Ważne, aby na pierwszym miejscu postawić swoje potrzeby i komfort psychiczny.
Jak być bardziej asertywnym w relacjach rodzinnych? Przede wszystkim trzeba nauczyć się i słuchać innych, i samodzielnie okazywać własny punkt widzenia. Nie trzeba się kłócić. Można wyrażać uczucia i wyznaczać granice ze spokojem, ale jednocześnie trzeba być stanowczą. Jeśli czyjeś zachowanie wprawia Cię w zakłopotanie, musisz umieć o tym powiedzieć.
Rodzina to grupa, dla której nierzadko trzeba wykazać się dużymi pokładami cierpliwości. Istotne, by nie reagować w agresywny sposób na zachowania czy słowa innych. Liczą się delikatność i opanowanie. Jeśli wiesz, że po raz kolejny będziesz pytana o coś, co wprawia Cię w dyskomfort, przygotuj sobie odpowiedzi zawczasu, np.:
- To moja prywatna sprawa;
- Nie chcę poruszać tego tematu;
- Pozwól, że zachowam to dla siebie;
- To nie jest temat na dzisiejsze spotkanie.
Jak być asertywnym w związku? Relacje z innymi
Jak być asertywną i pewną siebie w związku? Trzeba zadbać o to, by wchodzić tylko w takie relacje, które pozwalają żyć w zgodzie ze sobą. Od początku znajomości bardzo ważne są jasne komunikaty i mówienie o swoich emocjach oraz potrzebach. Wiedz, że zawsze masz prawo do odmowy np. zbliżenia, kiedy nie masz ochoty na seks.
Osoba asertywna w związku to taka, która zna poczucie własnej wartości i nie uzależnia swojej samooceny od partnera. Asertywność w relacji miłosnej pozwala uniknąć związania się z toksycznym mężczyzną. Trzeba zadbać o wzajemny szacunek, stronić od wszelkich manipulacji i troszczyć się o pokojowe rozwiązywanie sporów. Im więcej szczerych rozmów, tym łatwiej o dwustronną asertywność w związku.
Jak ćwiczyć asertywność i jasno komunikować swoje granice?
Jak być asertywną niezależnie od sytuacji? Warto przede wszystkim zadbać o szacunek do siebie i zdawać sobie sprawę z własnych uczuć i potrzeb. Niekiedy da się to wypracować samodzielnie, a w niektórych przypadkach pomocna okazuje się psychoterapia. Należy jasno określać swoje emocje, a także kształtować zdanie na różne tematy.
Dobrym testem asertywności może być przeanalizowanie relacji z innymi i zrezygnowanie z tych, które Ci nie służą. Zastanów się, z kim nie chcesz utrzymywać kontaktu lub jak chcesz zmienić więź między Wami. Zacznij od wyrażania siebie wśród najbliższych, by nauczyć się jasno mówić o swoich granicach, a następnie poszerzaj komunikowanie w pracy czy dalszej rodzinie. Rozmawiaj też sama ze sobą i trenuj komunikaty na różne niewygodne dla siebie okazje.
